Reisverslag uit Tanzania: Nachtelijke game drive bij Ikoma Wild Camp

In mei 2025 reisde booking specialist Pernille voor het eerst op een safarireis in Tanzania. Tijdens het verblijf bij Ikoma Wild Camp kregen ze de kans een nachtelijke game drive te ervaren – een onvergetelijke safari-avontuur in het donker. De foto’s moet u er zelf bij bedenken, want dit is de enige die niet volledig onscherp was. Foto’s maken in het donker blijkt toch een flinke uitdaging!

Na het diner maakten we ons klaar voor onze nachtelijke game drive. Een ranger van het hotel begeleidde ons naar de ingang van het wild camp, waar een open jeep op ons stond te wachten, samen met een bewapende ranger, een chauffeur en een gids die klaarstond om de nacht te verlichten.

We vertrokken voor een tocht van drie uur door het gebied. Het was bijzonder om zo het pikdonkere Serengeti in te trekken. De geluiden van overdag maakten plaats voor een oorverdovend concert van krekels en door de duisternis werden al mijn zintuigen extra scherp. Ik merkte dat ik nauwelijks durfde te ademen, mijn nek en buik gespannen terwijl we op pad gingen. Elk stekelig struikje of termietenheuvel leek opeens op de rug van een leeuw of de horens van een gazelle. In de jeep viel het stil, iedereen turend naar wat ons pad zou kruisen, alleen verlicht door de krachtige schijnwerper van onze gids.

Onze eerste ‘ontmoetingen’ waren konijnen en een paar grote buffels. Her en der flonkerden ogen in het donker. Er doemde een impala op midden op de weg. En terwijl de wolken bij het wegtrekken langzaam de sterrenhemel onthulden, voelden we de frisse avondbries en luisterden we naar het gekras van de cicaden – een bijna magische sfeer. Net toen het rijden ten einde liep, spotten we plotseling een leeuw die zich bij een leeuwin voegde! Onze chauffeur dook van de weg af om ze te volgen. Ze gingen in het gras liggen en wij konden zo dichtbij komen dat we oogcontact maakten. Ze loerden op hun volgende prooi en even later verschenen er een paar olifanten vlakbij. In een struik verderop scharrelde weer een buffel en het scherpe gelach van hyena’s sneed door de nacht.

We sloten onze avondsafari af, terwijl op de terugweg naar Ikoma twee zebra’s op hun gemak voor onze jeep uit paradeerden. Bij aankomst in het kamp voelde ik een golf van opluchting door me heen trekken – niet uit angst, maar juist door de opwinding en de behoefte om alles echt goed op me in te laten werken. Op weg terug naar mijn tent keek ik omhoog naar de diepdonkere nachtelijke hemel, waar de Melkweg zich uitstrekte – een perfecte afsluiter van een avond die ronduit adembenemend was.

Pernille

TourCompass – Van toerist naar reiziger